Wkład Kościoła w kształtowanie cywilizacji w okresie średniowiecza, czyli jak uskuteczniano niesienie "Dobrej Nowiny", oraz jakie z tego wyciągnięto korzyści w postaci wynalazków różnego rodzaju... cześć pierwsza z tysiąca.
Who is who?
Znane są przypadki katolików, którzy w XII wieku zaświadczali
swoją prawowierność następującą przysięgą:
"Nie jestem kacerzem,
bo mam żonę i śpię z nią, mam dzieci i jem mięso, kłamię,
przeklinam i jestem wierzącym chrześcijaninem, tak mi dopomóż
Bóg!"
Wprowadzenie dowodów osobistych.
Wprowadzenie zwyczaju używania swoich tarcz herbowych (najstarsze
świadectwa używania ich wówczas <średniowiecze> jako dowodów
tożsamości). Otóż tarcze takie wieszano u wejścia każdego
"oczyszczonego" domu jako znak przejęcia go na własność.
Właściciele tarcz "za sprawą cudownego, sprawiedliwego zrządzenia
bożego aż po kolana, a nawet aż po końskie siodła, nużali się we
krwi". Krwi pomordowanych właścicieli owych domostw, dodam.
Autorem powyższego cytatu jest - co byś się nie czepiał - ksiądz
(jak najbardziej) Rajmund z Agiles.
Umocnienie islamu :o) czyli nie taki dyjabeł straszny jak go
malują.
Umocnienie Islamu (jako najtrwalszy efekt wypraw krzyżowych) :o)
("azjatycki" kontekst, który postulowałeś). Muzułmanie bywali
zresztą nierzadko skorzy do rokowań i kompromisów. Po odzyskaniu
przez nich Jerozolimy w 1187 nawet chrześcijańscy kronikarze
przyznawali, że sułtan Saladyn okazał się wspaniałomyślny,
ludzki. "Islamska obyczajność zrobiła zresztą niebawem
pozytywniejsze wrażenie na wielu krzyżowcach niż obyczaje ich
własnych dowódców." K.Deschner.
Bardziej efektywne uśmiercanie (proch) i krucjaty.
Papieże nie ustawali w średniowieczu w nakłanianiu do nowych
krucjat. Była to myśl przewodnia całej polityki zewnętrznej aż po
schyłek średniowiecza. Eugeniusz III, Innocenty III, Grzegorz IX,
Klemens VI, Urban V, Klemens VII - który podczas wyprawy
krzyżowej do Tunisu już wypróbował proch strzelecki, co stanowi
jeden z najwcześniejszych wypadków użycia go w dziejach świata
(autor listu, prawdopodobnie miał na mysli, użycie prochu do celów militarnych - dop. ab.) -
oraz Benedykt XIII, Bonifacy IX i Eugeniusz IV niezmordowanie
propagowali świętą wojnę.
Przestrzeganie prawa
Pius II żądał od wszystkich europejskich monarchów powszechnej
krucjaty. "Państwa trwają dzięki broni, nie dzięki prawom" - to
cytat tego pana. Brawo.
Stosowanie prawa, przy którym to współczesne jest naprawdę
wooooooolno działające.
W bulli Ad extripanda z 1252 roku papież Innocenty IV przyrównał
wszystkich chrześcijan niekatolików do zbójców i zobowiązał
władców do tego, by winnych heretyków zabijano w ciągu pięciu
dni.
Rozwój kynologii.
Dominikanie (tak, tak, ci sami co to przez pół tysiąclecia
przewodzili inkwizycji), uczniowie Tomasza z Akwinu, oficjalnego
filozofa tego Kościoła, który sam domagał się wykluczenia "ludzi
dotkniętych zarazą" ze społeczeństwa, zaczęli trenować psy do
polowań na kacerzy (innowierców).
Rozwój kultury, sztuki i teatru oraz rozwijanie przez Kościół
wrażeń estetycznych wśród swoich wiernych.
"Dużo płaci się za miejsca w oknach z widokiem na stos."
Tworzenie nowych miejsc pracy + marketing.
Wiernym, którzy gromadzą drewno na stos - zapewnia się odpust
zupełny.
Rozwój turystyki w ówczesnej Europie na masową skalę.
Tu bez komentarza. Aczkolwiek można wymienić najważniejszych
przedstawicieli i jednocześnie organizatorów kościelnego biura
turystycznego: Innocenty III, Grzegorz IX, Marcin V, Eugeniusz
IV...
Działania będące wstępem do wykorzystania ich później w hodowli
gęsi na stłuszczone wątroby:
Dławienie córek krwią ich własnych ojców (Niderlandczycy) przez
specjalnie do tego skonstruowane lejki.
Grzegorz I - prekursorem twórczości braci Grimm.
Grześ - uczczony przydomkiem Wielkiego i rzadkim tytułem doctor
Ecclesiae, przyznanym prócz niego jednemu tylko papieżowi -
wypełnia cztery swoje książki stekiem nonsensów, np. doniesieniem
o zakonnicy, która nieopacznie połyka szatana siedzącego na
liściu sałaty itp. "uczoności".
Podwaliny pod profesję Gucciego w dziedzinie najnowszej mody.
Żydów zmuszano do noszenia określonej odzieży i znaków
rozpoznawczych, jak również wysokich stożkowatych kapeluszy, tzw.
kapelusze żydowskie; później zaś żółtych pierścieni.
Wynalazczość w dziedzinie nowoczesnej rozbiórki obiektów
sakralnych.
Jednym z osławionych był Szenue (= syn Boga), przeor "Białego
Klasztoru" w Tebaidzie, nie cofający się ani przed oszustwem, ani
przed własnoręcznym zabijaniem. Na czele wystarczająco
wygłodniałych hord wdzierał się do świątyń, rabował, dewastował i
wyrzucał "obrazy bożków". Wszystko, co cenne, co nadawało się do
spieniężenia, zabierał ze sobą. Nie ustawano w wymuszaniu okupów
za ocalenie świątyń od podpalenia, w przemienianiu ich w
świątynie chrześcijańskie, niszczono unikatowe dzieła sztuki,
pogańskich kapłanów spotykała śmierć i wreszcie - w VI wieku -
wszyscy poganie zostali uznani za ludzi bez majątku i praw,
"iżby - jak głosił dekret - ograbieni z mienia popadli w nędzę."
Ale dwudziestowieczny katolicki teolog Jean Danielou stwierdza:
"Kościół zawsze podkreślał swój szacunek dla wartości religijnych
świata pogańskiego".
"Po zniszczeniu świątyń zostaniecie przez Boga wywyższeni" - stwierdza, zwracając się do swoich "braci w wierze" kolejny psychopata - Ojciec Kościoła Firmicus Maternus.
Można tak w nieskończoność. Dodam, że także poza średniowieczem
Kościół nikomu nie ustępuje pola w wynalazczości; rozwijają się
również inne dyscypliny, których prekursorem również jest jedyny
św. Kościół; np. sztuka cyrkowa.
Magdalena dei Pazzi - biega w szale - sama lub z innymi siostrami - po klasztorze, woła:
"Miłości, miłości, miłości... tego już za wiele", zrywa z siebie
odzienie i, według opowieści jej spowiednika, ojca Cepariego,
skacze 3 maja 1592 roku na wysokość dziewięciu metrów (he, he,
he.) w jednej z kaplic, żeby uchwycić krucyfiks i umieścić go
między swoimi piersiami. Również sztuka kulinarna... itd., itd...
Jorg
