HO CHI MINH, Ho Szi Min, właściwie Nguyen Tat Thanh (1890–1969), wietnamski przywódca komunistyczny; 1912–25 przebywał w Europie, m.in. 1918–22 w Paryżu, następnie w Moskwie; 1930 współzałożyciel (z ramienia Międzynarodówki Komunistycznej) KP Wietnamu, wkrótce przemianowanej na KP Indochin; 1941 założył Viet Minh, Ligę Niepodległości Wietnamu, która podjęła walkę z okupującymi Indochiny Japończykami; wtedy też przyjął pseudonim HO CHI MINH [ ‘Niosący Światło’ ]; 1945 proklamował w Hanoi powstanie Demokratycznej Republiki Wietnamu, której prezydentem został w 1946; przeciwstawił się przywróceniu panowania francuskiego w Indochinach i podjął wojnę z metropolią (indochińska wojna); po rozpadzie 1951 KP Indochin na czele Partii Pracujących Wietnamu; po konferencji genewskiej w sprawie Indochin 1954 dążył do narzucenia Wietnamowi Pd. ustroju komunistycznego, co doprowadziło do wojny wietnamskiej; zmarł przed jej zakończeniem.